8. Ay

8 aylik oldu Lara. Ayni gun ilk yaptigi sey de gunduz uykularini ucten ikiye indirmek oldu. Bize hic haber verilmedigi icin ozellikle ilk gun cok acili oldu. Uyumayacagim diye direnen ve uyumayan ama huysuzlugu tavana vurmus, hicbirseyden memnun olmayan bir bebegi gece yatma saatine kadar oyalamak cok zor is yaw.

Emekliyor artik. Foam matin cevresine bariyer olarak koydugumuz esyalari once kafasi sonra totosuyla itip devirmeyi, olmadi yanlarindan sigisip gecmeyi deniyor. Buyuk kopegi deviriyor kolayca, ustunden asip gidiyor. Ordan cikabildi mi ondan mutlusu yok, hizla uzaklasmaya calisiyor yakalanmadan. Kopek ustune devrildi gecen gun, onu ustunden atana kadar cani cikti, deli oldu sinirden:)

Hala bizimle yatiyor. Yatagi yere indirdik bir sure once, rahat ettik. Duser mi ne zaman duser derdinden kurtulduk. Barikatlari var tabi cevresinde ama artik dusecegi mesafe 15-20 cm. Yatma rutini olusturdum, ayni masallari ayni sirayla anlatiyorum, ayni sarkiyi devamli soyluyorum, masalin hemen ardindan su sesi aletimiz aciliyor falan. Peki kim girdi bu rutine basariyla? Ben! Odaya girdigimizde esnemeye basliyorum, masallarin sonuna dogru esnemekten sesim degisiyor, birakilsam aninda horuldamaya baslayacagim, bizimki o arada havaya tekmeler savuruyor yatagi dort donup bariyer yastiklarini asmaya calisiyor. En sonunda onu uyutmayi basardigimda ben de yaninda sizip kaliyorum genelde zaten.

Bir ara kendi yerinde yatsa mi acep diyordum artik demiyorum. Boyle cok rahat. Hatun gezinerek uyudugu icin kenarlara sikismis bir sekilde uyuyoruz - duzeltmeye calisma hatasini gosterdim birkac kez, tekrar uyutana kadar canim cikti, dersimi aldim dokunmuyorum, buldugumuz yere sigisiyoruz - ama rahat valla. Daha fazla uyuyoruz bir kere. Co-sleeping yapacagiz biz, karar verdik.

Gecen gun disarida yere birakalim dedik. Koca bir carsaf serdik cimenlerin ustune, attik Larayi. Hemen cimlerin ustune atti kendini. Bayagi bir sure yoldu cimleri, yolduklarini carsafin ustune atti, yuvarlandi yerlerde. Cimlerden rahatsiz olur mu acaba derken bogustu onlarla bayagi bir sure. Agaclardan yaprak koparmak da hosuna gidiyor, onlari parcalayip yere atiyor, doga sever benim kizim:)

Hayvanlara hala hic pas vermiyor.

Yag Yag Yagmur

Hava cok bunaltici son gunlerde. Nemden basimizi cikaramiyoruz disari. Surekli bir yagmur yagdi yagacak e hadi ama ne zaman yagacak hali. Su anda sular seller goturuyor disariyi, dort gunun sonunda yagiyor adam gibi.

Dun havuza goturelim dedik Larayi. Iki hafta kadar once goturmustuk ilk olarak. Hava yine bulutluydu ama cok sicakti. Su soguktu ama. Once mizmizlandi Lara, kalabalik, suya atlayip su sicratan bir suru cocuk falan. Cikardik hemen, kenarda biraz bacaklarini islattik, sonra yavas yavas tekrar deniyorduk...ki yagmur baslar gibi oldu hemen havuzu bosalttilar. Daha dizine kadar anca sokmustuk kizi. Bir dahaki sefere dedik donduk.

Dun iste bu bir-dahaki-sefere olacakti. Hava yine yagsam mi yagmasam mi modundaydi son iki gundur. Hatta garantiye almak icin ben 10-15 dakika oncesinde gidip baktim havuza, millet gayet guzel yuzuyordu. Yine bir heves kaptik Larayi kostuk havuza. Daha iceri adim atamadan yagmur basladi, havuzu bosalttilar:(( Gunun tek yagmuru biz ordayken yagdi ve eve dondukten 10 dakika sonra da durdu. Gene giremedigimizle kaldik.

Larayi yagmurda dolastirdim ben de teselli armagani olarak. Yagmur yagarken ayaklarini uzatiyoruz normalde, ilk kez tamamen yagmur altinda kaldi. Cok sasirdi, cevreye bakinip durdu. Hosuna gitti yagmur.

Mamanin Kati Hali

Bu yazi biraz gecmise donuk olacak. Lara kati mamalara 6 ay 1 haftalikken basladi. 6 aylik olana kadar ozellikle bekledim alerji riskini en aza indirmek icin. Iki ayliktan beridir egzemasi var, cildi cok hassasmis. Egzemasi su anda yok denecek kadar az ama o da hidrokortizon krem sayesinde. Hic surmedigimiz gun olmuyor. Orasindan burasindan pirtliyor mutlaka. Egzema alerjik bir bunyeye isaret ediyor olabilir diyerek hic acele etmedim yiyecek konusunda. Benim kadar pisbogaz ve degisik seyler yemeyi seven, yemek icin yasayan bir annenin kizinin herhangi bir yiyecege alerjisi olursa uzulurum valla.

Simdi bu alerji isi soyle oluyormus. Bagirsaklar filtre gorevi gorup, alerjik olabilecek yiyecekleri disarida tutup iyi olanlari aliyormus. Bebeklerde bu filtre sistemi 4-7 ay arasinda gelisiyormus. O asamadan itibaren bagirsaklar daha secici oluyormus. IgA (protein immunoglobulin) proteini salgilayip zararli alerjenlerin vucuda girisini engelliyormus. Bu sureden once IgA proteinin salgilanmasi cok dusuk oldugu icin gelen hersey kan dolasimina giriyor ve bagisiklik sisteminin olur olmaz antikor uretmesine sebep oluyormus. Yiyecek alerjileri boyle basliyormus. Herhangi bir yiyecege alerjisi olan anne babalarin ozellikle bebek en az 6 aylik olana kadar beklemeleri oneriliyor, o bebeklerde risk daha fazla oluyormus. Bizim yiyecek alerjimiz yok ama ne olur ne olmaz diyerek bekledik. Acelemiz yok ki, ihtiyaci olan tum vitamini ve kaloriyi formuladan aliyor zaten. Katilar sadece tada alisma amacli bu zamanlarda ne de olsa.

Pirinc mamasiyla basladi, simdi bugday mamasi yiyor. O bitince sonra yulaf ezmeliyi deneyecegiz. Sebze-meyvelerden de elma, armut, muz, havuc, tatli patates, kabak, bezelye ve yesil fasulye denedi simdilik (kendime not olsun diye saydim hepsini tek tek). Herbirini 3-4 gun verip sonra yeni bir taneye geciyoruz. Sadece elmada sorunumuz oldu, cok gaz yapmis, o gun tum ogleden sonrayi huzursuz ve huysuz gecirmis, gaz agrisi olmus. Elmayi rendeleyip vermistik, bir dahaki sefere biraz pisirip verecegiz ya da kavanoz elma mamasi deneyecegiz. Super oluyor o kavanoz mamalar. Bazen kendimiz hazirliyoruz ama el altinda olmalari cok buyuk kolaylik. O kadar rahatsiz edince devam etmedik elmaya, 1-2 hafta gecsin yine bir deneriz. Armut ve elmayi ilk yiyislerindeki yuz ifadesi cok komikti. Bakiniz yukaridaki resim - ilk armut yiyisi o:) Yuzunu burusturdu falan ama itiraz etmeden de yedi. Henuz kendi kendine oturmaya baslamadigindan mama sandalyesi almadik, araba koltugunda yiyor yemeklerini.

8. ayinda yogurda baslayacagiz. Gelecek ayin sonlarina dogru corbalara da ufaktan geceriz.

NOT: hindistan.net domainini farkli bir servis saglayiciya tasiyoruz. Transfer tamamlanana kadar (4-5) gun calismiyor olacak. ilginize bilginize.

7. Ay

Ben geldiiimm. Elim gitmiyordu ne zamandir bloga, acaip bir usengeclik, bir isteksizlik. Bir yandan yazayim, Larayi yaziyorum sonucta, kayit olsun istiyorum bir yandan da useniyorum, araya bir ton is sokuyorum falan. Neyse, donusum tam olur umarim bu sefer:)

Laraanim 7 aylik oldular. Kucakta gezmeyi hala herseye tercih ediyor ama yerde de onceye gore cok daha rahat. Istedigi yone donuyor artik, hatta duz yatamaz oldu yere koyunca hemen donuyor. Altini degistirmek icin iki kisi veya bir kenarda ilgisini cekecek bayagi birsey tutmak gerekiyor. Emeklemeye calisiyor simdilerde. Dort ayak ustunde yaylanip yaylanip kendini firlatip kollariyla totosuyla falan surunerek gidiyordu gitmek istedigi yere ama dun gordum ki ufaktan dizini kullanmayi da ogreniyor, simdilik tek diz. Mumkun oldugunca yerde oynatmaya calisiyoruz daha cok pratik yapsin diye, ama bize de pek yarari oluyor tabi. Ona biraksan kucakta tasinmak hala en favori aktivitesi ama agirlastikca belimiz daha cabuk agriyor.

Salona foam puzzle aldik hali niyetine, onu ustunde oynuyor. Asagida da carsaf seriyoruz halinin ustune. Carsafin ustunde oynarken istedigi ve ulasamadigi bir oyuncak oldugunda kendi gitmek yerine carsafi cekiyor uyanik. Aynisini salonda da deniyor sik sik, ise yaramayinca el mecbur gidiyor:) Destekle oturuyor henuz. Pek hoslanmiyor oturtulmaktan, hemen geri atiyor kendini.

Hayvanlara hic pas vermiyor simdilik. Karsidan gelen kopekmis, kazmis, tanimadigi biriymis farketmiyor, onun icin hepsi bir:) Dibine giren hayvanlara aglamiyor ama tek fark o sanirim. Tanimadigi biri cok yaklasirsa dudaklar buzuluyor hemen. Birkac hafta once bir panayira gittik. Cocuklarin sevmesi ve beslemesi icin birkac hayvan getiriyorlar genelde. Lara kucagimdayken boyu boyumuza yakin olsun daha cok ilgisini ceker belki diye lamayi besleyelim dedim, ben lamayi beslerken o elini yiyip cevreyi seyretti, hic pas vermedi hayvana. Bir tane de papagan vardi, sahibi bizimkini onunde gorunce hayvana taklalar attirdi saklabanliklar yaptirdi ama yine tinmadi bizim boncuk.

Gecen ay babaanne ve dedemizi gonderdik, anneanne ve dedemiz geldi bize yardima. Lara bir haftada zor alisti bizimkilere, iyi ki cakistirmisiz bir haftayi. Hic yuz vermiyordu ilk gunler, kucaklarina gitmiyordu falan. Simdi canciger kuzu sarmasilar. Kendimizi acindirip bir tur daha rica ettik babaanne ve dededen yuzsuzce (1 tur esittir 6 ay bu arada), cakisma suresini daha mi uzun tutsak acep diye dusunmekteyiz bu sefer. Anneannelerle beraber ninniler de girdi Laranin repertuarina. Dalga geciyorduk basta ama dandini dandini dastanayi seviyor boncuk.

Bu part I olsun. Yatmaya gidiyor ben. Gene gelecek ben.