Çarşamba, Nisan 20, 2005

Kitap: Deception Point

Deception Point, Dan Brown'in gerilim romanlarindan biri. Gecen hafta bitirdim okumayi. Daha once yazarin Angels & Demons ve Digital Fortress kitaplarini okumustum. Ilk okudugum kitabi buyuleyici gelmisti. Hatta gecen yaz Dominican Republic'te tatil yaparken donup bir kismini tekrar okumustum.

Digital Fortress'in sonuna geldigimde, "bir dakika yaa, nasil yani" diyip geri gitmem ve aradaki baglantilarin dogru kurulup kurulmadigina bakmam gerekti. Bir sekilde yazar okuyucuyu sasirtmak icin daha once soylediklerinin tersini soyluyor gibi gelmisti.

Deception Point'i okurken konu farkli da olsa kahramanlarin kurgulanisinin daha onceki romanlara cok cok benzedigini farkettim:

- Bir katil (Deception Point'te ekip olarak varlar) ve o katille haberlesen bir yoneticisi var. Bu her 3 kitapta da ayni,
- Hatun kahramanimiz gizli bir devlet orgutunde calisiyor (Digital Fortress le ayni),
- Kahramanlarimiz, daha once hic hata yapmamis, profesyonel katillerden akla hayale gelmeyecek, bir kere degil bir kac kere kurtuluyorlar.
- Her 3 kitapta da ilk iki sayfada biri oldurulur.
- Kotu gorunen kisi sucsuz, iyi gorunen kisi katilleri yoneten. hic beklenmedik kisi cikiveriyor. Katil usakmis misali. Gerci ben onceki kitaplarla baglanti kurup, daha kitabin 1/3unu okumadan kimin organizator oldugunu cikartmistim.

Daha sayabilirim ama anlasildi herhalde. Haa peki bunlar kitabi okunmaz mi yapiyor? Hayir yapmiyor. Dean Koont'un romanlari da boyle degil mi? Hep bir vietnam veteran'i, olaganustu bir yaratik, guzel bir hatun vs. yok mudur? Vardir ama daha acilis sayfasindan oyle bir baglar ki sizi kitabi birakamazsiniz. Dan Brown'in kitaplari da oyle. Supriz kalmiyor ama okumasi yine de zevkli.

Sirada Da Vinci Code var. Du bakalim...

Hiç yorum yok: